dinsdag 10 mei 2016

2016-05-10 Rome - Sora - 6IW dag 4


Dag 3

Deze zouden we rustig aan doen.  Met een trein om 16.07 uur hadden we een zee van tijd om de catacomben van Santa Callista te bezoeken.  En dus deden we de “heenreis” te voet … en met een ommetje via het Circus Maximus en eentje via de Termen van Caracalla.  En dus over de Via Appia tot buiten de stadsmuren en het platteland op.

De catacomben leverden trouwens de grootste verrassing op voor we binnen waren: ze toverden een Nederlandstalige gids tevoorschijn ….. uit Koksijde.  En die vertelde ons dat de christenen er niet achtervolgd werden, én dat het begraven alleen maar de verrijzenis mogelijk moest maken, en dat de familie op bezoek ging en op het graf ging eten en ….. dat er zo’n 500 000 begraven werden in dit stukje catacombe alleen al.  Inclusief een 6-tal van de eerste pausen, die toen eigenlijk nog bisschop genoemd werden.

En toen wilden we terug met de bus, maar een ticket kon je op die bus niet kopen.  En dus mocht je er ook niet op.  Geen nood echter, op 1.5 km lag een kantoortje waar een kaartjesmachine stond.  Maar …. daar hing een blaadje aan “Out of order”.  En dus … ging ook de “terugreis” helemaal te voet.  Van die zee van tijd was nog slechts een meertje over om iets te eten en om daarna op de trein te genieten van het Italiaanse landschap, … en Uno, … en een dutje.

In Frosinone wachtten enkele Italiaanse chauffeurs ons op om ons naar Sora te brengen. Daar zagen we voor het eerst onze Italiaanse gastgezinnen en de school zelf.  Met zijn allen samen pizza gaan eten, diende om het eerste ijs te breken.

https://picasaweb.google.com/102518109387766462084/6279410758692339041
Dag  4

Vandaag wilden onze Italiaanse gastheren ons nog niet te veel vermoeien en dus geen school, maar een toeristisch/culturele uitstap naar de kust.  Langsheen het befaamde klooster van Montecassino ging het naar Gaeta en het witte Sperlonga.  En tussendoor een lunch aan het strand.  Mét gelegenheid tot zwemmen.  De beelden spreken voor zich.  Op de terugrit konden we geen onderscheid meer  horen tussen Italianen en Vlamingen: ze zongen om ter hardst.  Onze Italiaanse collega’s vroegen ons of we wel zeker waren dat dit ook geen Italianen waren.  Over de inhoud van de zangteksten spreken we ons hier trouwens ook niet uit.  Een lange, mooie, leerrijke en zonnige dag eindigde rond 19.30 uur opnieuw aan de school.  Morgenochtend wordt het serieus: les volgen met de Italiaanse studenten en de eigen GIP presenteren in het Engels.

https://picasaweb.google.com/102518109387766462084/6279411889315484497

Waarom Belgen op Italianen lijken.

https://youtu.be/odKDLWqsCLI

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Blogarchief